Θαλάσσια μόλυνση

Ένα δύο τρία μπρος

το ταξίδι ξεκινά:

Με του νου μου τα ματάκια

κολυμπάω στ’ ανοιχτά.

Βλέπω κέφαλους μεγάλους

και λογιών, λογιών ψαράκια

κι αν βουτήξω στα βαθιά

Θα φανούν τα χταποδάκια.

Πού να ζουν οι καρχαρίες;

Πού κοιμούνται οι φαλαινίτσες;

Μήπως το πολύ ζεστό νερό

αφανίσει το ροφό;

Γαριδούλες παιχνιδιάρες

κι αγκαθωτοί αχινοί

ψάχνουν μέσα στα βυθό

για ολοκάθαρο νερό.

Μα σκοντάφτουν στη Μαριέττα

τη χλωμή μας την καρέτα

και της λένε να προσέχει,

πώς και πού θα κολυμπήσει

μιας και η θάλασσα μυρίζει.

Ψάρια, σπόγγοι, αχινοί

ανεβαίνουν στα ρηχά

κι ο εφιάλτης με ξυπνά.

Ξάφνου τι θαρρείτε είδα;

Μια χοντρή πετρελαιοκηλίδα!