Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδιού μαθητές του Σχολείου μας έγραψαν κείμενα με θέμα την ΑΔΙΚΙΑ και τα έστειλαν στην εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και στο περιοδικό "Οι ερευνητές πάνε παντού" που συνεργάζεται με την εφημερίδα. Τα κείμενα 8 (οκτώ) μαθητών μας δημοσιεύτηκαν στο φύλλο της 10ης Δεκεμβρίου 2011. Πιο συγκεκριμένα δημοσιεύτηκαν τα παρακάτω αποσπάσματα των κειμένων:
Γκούνη Έρρικα-Δήμητρα (Γ1):"Αδικία είναι όταν δε μου απαντούν σ' αυτό που ρωτάω. Όταν ρωτάνε τη γνώμη των άλλων και όχι τη δική μου"
Παπιγκιώτης Ιωάννης (Στ2):"Αδικία υπάρχει για όλο τον κόσμο. Γιατί κάποιος να τρώει και κάποιος άλλος να μην τρώει; Γιατί εγώ να δουλεύω κι εσύ όχι;Άδικο δεν είναι όταν θέλουμε να εκφραστούμε και ο άλλος δε μας αφήνει; Άδικο για σένα δεν είναι να σε κοροϊδέψω; Γι να μην επικρατεί η αδικία υπάρχουν νόμοι ή κανόνες γραφτοί ή άγραφοι, που όλοι πρέπει να τους τηρούν. Και θα πρέπει όλοι μας, όταν αντιλαμβανόμαστε την αδικία, να το φωνάζουμε και να το καταγγέλλουμε. Κανείς δεν είναι ανώτερος ή κατώτερος από τον άλλον. Όλοι είμαστε ίσοι γιατί είμαστε άνθρωποι"
Παλαιοπάνου Ελένη (Στ2):"Στο λεξικό η λέξη αδικία μεταφράζεται ως έλλειψη δικαιοσύνης. Βέβαια ο καθένας μας τη μεταφράζει διαφορετικά, ανάλογα με το χαρακτήρα του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Κι αν αυτό που θεωρούμε δίκαιο μπορεί να είναι άδικο για κάποιον άλλον; Κατά τη γνώμη μου, πάντως, δεν πρέπει να υπάρχει αδικία, δεν πρέπει ν' αδικούμε κανέναν και για τίποτα. Επίσης, η αδικία διακρίνεται και από το χώρο που βρισκόμαστε. Αλλιώς αντιλαμβανόμαστε την αδικία στο οικογενειακό μας περιβάλλον, με τους γονείς μας, τα αδέρφια μας, τους συγγενείς μας, αλλιώς στο σχολείο με τους δασκάλους και τους συμμαθητές μας, αλλιώς στις δραστηριότητές μας και πολύ διαφορετικά έξω στην κοινωνία. Γιατί αλλιώς θα μας αντιμετωπίζουν έξω στην κοινωνία που ο κόσμος είναι σκληρός απ' ότι σε χώρους που γνωρίζουμε τους γύρω μας. Η λέξη αδικία είναι το ίδιο για ένα παιδί και για έναν ενήλικο...Καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε όλοι να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου να μην υπάρχει η λέξη αδικία. Να βάλουμε στη ζωή, την καθημερινότητα και στις πράξεις μας και το Δίκαιο"
Παντελή Ειρήνη (Στ1): "Είναι αδικία οι γονείς να χτυπούν τα παιδιά τους όταν κάνουν κάποια ζαβολιά. Μπορούν να συζητήσουν μαζί τους και όχι να τα μεταχειρίζονται έτσι"
Τζόβα Αμαλία (Στ1): "Την αδικία τη δημιουργούμε μόνοι μας, με τη γκρίνια μας, που θέλουμε να μας αγοράζουν κινητά και άλλα αγαθά. Πρέπει να σεβόμαστε όλα τα αγαθά που έχουμε, γιατί είναι αδικία για τα παιδιά στην Αφρική που ζουν χωρίς στέγη και χωρίς τροφή"
Ζήση Χριστίνα (Στ1):"Αδικία για μένα είναι ο ένας να έχει ψωμί και ο άλλος όχι. Αδικία υπάρχει στα πάντα και μας αφορά όλους"
Σουρλίγκας Παναγιώτης (Στ1):"Γιατί ζούμε σ' έναν τόσο άδικο κόσμο;Γιατί ο φτωχός, ο ξένος, ο άνθρωπος με ειδικές ανάγκες είναι κατώτερος; Κάποιοι πιστεύουν ότι η αδικία καταπολεμάται μόνο στα δικαστήρια. Διαφωνώ! Πιστεύω ότι η αδικία καταπολεμάται από την ψυχή μας και μόνο. Εμείς μπορούμε να κάνουμε τον εαυτό μας δίκαιο"
Παπακώστας Θανάσης (Στ1):"Άδικο είναι οι λαοί των άλλων χώρών να μην έχουν να φάνε κι εμείς τα γαϊδούρια να έχουμε όλες τις ανέσεις!"
Πάλλας Σωκράτης (Δ2):"Αδικία υπάρχει και στο σχολείο. Όταν ένα αδύναμο παιδί είναι ήρεμο και πιο μικρό, το χτυπάνε τα παιδιά μεγαλύτερων τάξεων, γιατί είναι πιο δυνατοί και μεγάλοι"
